„Jedynym sposobem, w jaki ludzie odkryli, aby iść naprzód, jest pozostawienie czegoś za sobą”…( Interstellar_C.Nolan)„ Pod koniec filmu wspomina się o trzecim prawie międzygwiezdnego Newtona, kiedy robot Tars, w momencie odłączania się od statku-matki, aby „wpaść” do czarnej dziury wraz z bohaterem Cooperem, mówi, że „jedynym sposobem, w jaki ludzie mają znaleźć krok do przodu, to zostawić coś za sobą”
Pchnięcie, jakie dają sobie robot i statek kosmiczny, doprowadzi do reakcji akcji, która spowoduje istotną zmianę dla istot ludzkich, ale także dla Coopera, głównego bohatera, który wpadnie w czarną dziurę. Newton w zasadzie mówi, że kiedy wywierana jest siła, zawsze zaangażowane są dwa ciała. Akcja nigdy nie toczy się w jedną stronę, ale istnieje wzajemny wpływ. Weźmy na przykład przedmiot położony na stole: ciało wywiera na stół pewną siłę, równą i przeciwną do tej, którą wywiera stół na obiekt, aby był „zawieszony”, nieruchomy. To właśnie dzieje się z ciałem każdego człowieka, gdy znajduje się on w pozycji pionowej i dzięki sile pchania, jaką wywiera na podłogę i którą podłoga odwzajemnia, udaje mu się stać „nieruchomo”.
„Siły zawsze występują parami. Jeśli przedmiot A działa siłą F na przedmiot B, to przedmiot B będzie wywierał na obiekt A równą i przeciwną siłę -F” Dlaczego łatwo jest wyjaśnić te prawa za pomocą tańca? Przede wszystkim dlatego, że taniec angażuje ludzkie ciało, które doskonale ucieleśnia chyba wszystkie prawa fizyki i wszystkie rozwiązane i nierozwiązane tajemnice naukowe. Od najmłodszych lat tancerz będzie stosował i przeciwstawiał się prawom grawitacji i wszystkim prawom Newtona, niezależnie od tego, czy pracuje sam, w grupie, czy w parach. Jest to możliwe z największym sprzymierzeńcem i wrogiem tancerza: podłogą. O ile w życiu zwykłego człowieka związek z podłogą, podłożem czy jakąkolwiek napotkaną powierzchnią jest zupełnie przypadkowy i nieświadomy, o tyle tancerz od pierwszych chwil obcowania z tańcem musi bezwzględnie liczyć się z podłogą i świadomie nią zarządzać. Podłoga jest doskonałym obiektem B, na który należy wywierać zmierzoną i prawidłową siłę F, aby uzyskać prawidłową reakcję siłową jako obiekt A.
Tancerz zawsze ma na uwadze trzecie prawo Newtona, ponieważ jeśli źle określi typ siły F jako obiekt A na przedmiot B, nie uzyska reakcji F, której potrzebuje do ruchu, który musi osiągnąć. Tancerz zawsze ma na uwadze trzecie prawo Newtona, ponieważ jeśli źle określi typ siły F jako obiekt A na przedmiot B, nie uzyska reakcji F, której potrzebuje do ruchu, który musi osiągnąć.
W pierwszym z tych ćwiczeń uczestnicy stają się obserwatorami i naśladują ruchy, które instruktor wykona na ich oczach. Następnie grupa zostanie podzielona na pary, które wykonają to samo ćwiczenie, stając się na zmianę instruktorami swojego partnera.
To ćwiczenie jest ponownie wykonywane w parach i polega na poruszaniu wszystkimi częściami ciała partnera i utrzymywaniu pozycji. Oczywiście para zamienia się rolami.
Każdemu uczestnikowi w określonej przestrzeni towarzyszyć będzie instruktor, który zaimprowizuje określoną liczbę pozycji. Zaimprowizowana kreacja każdego uczestnika uwydatni mechaniczne możliwości ciała, które już po pierwszej fazie rozgrzewki może zacząć wyraźnie określać nasz punkt wyjścia.
ĆWICZENIE VI_Przez kosmos .
Uczestnicy będą wykonywać ruchy po określonej przestrzeni.
Uczestnicy będą musieli zapamiętać i wykonać krótkie akcje choreograficzne, aby rozwinąć i zastosować zdobytą wiedzę w praktyce.
Uczestnicy wystąpią w spektaklu finałowym
‘Przeniknąłem Cię, o ruchu, poza wszystkimi rzeczami. ‘ Paweł Walery Taniec i dusza.